Ateşan Aybars’tan altın, petrol, Çin bombası

1 / 8

---

SERAP SÜRMELİ – BORSAGUNDEM.COM/ ÖZEL HABER

Her gün dolara, altına, petrole, gümüşe yön veren, nabzını tutan adam, kaç aylık doğdu acaba?
Program bu soruyla başlayınca öyle kalakaldım. Gözlerimi ekrandan ayıramıyordum.
Şaşırdı, “Nereden çıktı bu?” dedi, sonra kahkahayı bastı, ardından muzip muzip bakan yüzünü ellerinin ardına sakladı. Ne havayı bozdu, ne de havasını...
Kaç aylık doğdu bilmiyorum ama, Ateşan Aybars’ın ne kadar esprili bir insan olduğuna tanık oluyorum. Üstelik yaşını hiç göstermiyor, laf aramızda.

Gözler afacan, beyin zehir gibi
Habertürk binasında, Bloomberg HT katında, yorumlarının sıcaklığında buluşuyoruz. Sohbet bomba!  Tıpkı TV’deki gibi. Her şeyi konuşuyoruz. Tıpkı bir maestro, heyecanını, tepkilerini elleriyle yönetiyor. Bilgi, tecrübe, uzmanlık dolu o gözleri, afacan bir çocuk tadında bakıyor. Analizlerinde ise zehir gibi bir beyin yatıyor.

Başka servetlerin kaderi onun elinde
Her sabah milyonlarca eve, ofise, şirkete giriyor, emtia trafiğini idare ediyor, her gün yatırımcıya zihin aydınlığı veriyor, hareket, düşünce alanı yaratıyor. Yayın bitiyor, ceketini giyiyor, dışarı çıkıyor, danışmanlık yapıyor, başkalarının parasını yönetiyor. Başkalarına ait servetin kaderini çiziyor. Ya kendi kaderi?
İşte orası müthiş!
Doktor olmak istemiş, nükleer mühendislik okumuş, kendini finans âleminde bulmuş! Bu girdap onu da yutmuş!
Ve yaşam.. elini öyle bir uzatmış ki ona! Ama Kanada’da…

Büyük sırrı: Gidiyor…
Elektronik Yüksek Mühendisi diplomasıyla burslu gittiği tundralar diyarında zaman onu bambaşka bir arenaya çekmiş. Enerjinin global markası Schneider’in ‘Seni isterizzz’ baskısına karşı nasıl direndiğini anlatırken o günkü ruhla dimdik duruyor. Koca ülkede, biri kendisi 6 kişinin aldığı emtia piyasalarında yönetim yapma lisansını dile getirirken, 70’lerde göğsünü kabartan gururu bir kez daha yaşıyor. Hırsın, azmin ağırlığı, sesinden taşıyor. O, orada, piyasalarda pişerken, piyasa ‘ateşi’yle yeni yeni ısınan, gözünü açan Türk şirketleri yakasına yapışıyor. “1993 yılında Türkiye’ye 2 haftalığına tatile geldim ama beni bırakmadılar. O banka, bu banka derken bir türlü geri dönemedim” diyor Ateşan Aybars. Pişmanlık duyuyor mu, kuzeyin soğuk günlerini özlüyor mu? Hayır, ama kafasında sakladığı sır gibi bir plan var. Yakında gidiyor…

Ne olacak bu altının hali?
Uçup gitmeden, yakalamışken soruyorum: Ne olacak bu altının hali?
“Bana göre altın artık bir tehdit değil”.
Niye?
“Bakın şu anda dünyada jeopolitik gerginlikler var. Altın üreticileri kenara çekilmeye başladı, dünyadaki büyük maden şirketleri zorda. Hem ücretler artıyor hem altın fiyatları düşüyor hem de maliyetler artıyor”.
Peki, son durum ne?
“Bugünlerde altın biraz toparlanıyor ve 1100’e geldi”
2016’yı nasıl görüyor?
“Altın fiyatlarında biraz toparlama olabilir ama…”
Ama ne, bir tehdit mi var?
“Evet?”
Peki, kim?
Cevabı büyük bir tehlikeyi de içeriyor, 1300-1500 dolar seviyeleri görmek için olması gerekenleri de…

Çin mi cin mi? Her taşın altında o var
Petrolü didiklerken, uluslararası siyaset arenasında at koşturuyor. ABD, Venezuela, Rusya, Suudi Arabistan, İran, küresel endişeler, daralan talep, fiyatlardaki düşüş ve peşi sıra gelen ciddi problemleri tek tek sıralıyor. Tıpkı Çin’in hediyesi ‘global gerilim’ gibi. Bugünkü Çin’in, “80’lerde geri dönüş yapan genç beyinlerin devriminin ürünü“ olduğunu söylüyor. Üstelik o Çinliler, Kanada’dan arkadaşları çıkıyor! Dost acı söylermiş: “Dünya geleceğini Çin’e bağlamış durumda ancak bu onlar hem güven hem de endişe kaynağı…” Anlaşılan o ki her taşın altında bir Çin yatıyor.

Ücret yok, teşvik primi var
Sohbet neşeli, ayrıntılar keyifli. Ama Aybars’ı dinlerken not almazsanız yandınız, o kadar çok şey anlatıyor ki… Aniden, portföy yönetimine geri dönüyorum hemen. “Türkiye’de olmayan bir model benim yaptığım” sözünü açmasını istiyorum.
“Yönetim ücreti yok, sadece teşvik primi alıyorum” diyor.
Fark ne?
“Kazanırsam kazanırsın, ben de kazanırım. Böyle bir sistem muhtemelen Türkiye’ye gelecektir.” Öyleyse Ateşan Aybars’ı kutlamaktan başka elden ne gelir?

Aybars’ın parası nerede?
Peki, öneri küpü, ekonomist, finans dahisi, doların, altının, petrolün uzmanı, usta portföy yöneticisi birisi kendi parasını nereye yatırır? Öyle ya, herkese akıl, kendine ne kalır?
Yanıtını naklen yayınlıyorum: “Doğrusu Türkiye’de pek bir yatırım yapmıyorum. Yalnızca TL cinsinden altınım var. Bir de kazancımdan artırıp bir kenara koyuyorum…”
Yani öyle ‘para düşkünü’ bir usta değil, tasarrufçu bir hoca! Üstelik bir de felsefeci…
İşte Ateşan Aybars’ın ateşli sözleri.