Dursun Ali Yaz [email protected] Dursun Ali Yaz

Entegre Raporlama ilkeleri (Integrated Reporting Principles)

27 Ekim 2014, 06:11 - -

Entegre raporlama ilkeleri, bildiğimiz kanunlar gibi  'kural temelli' değildir. İlkesel bir anlayıştan hareket ettiğinden, her geçen gün gelişmeye devam eder. Kural temelli olmanın aksine, 'ilke temelli' daha esnek bir yapıyı benimseyerek; farklı kuruluşların kendilerine özgü koşullarını yine aralarındaki büyük farklılıkları dikkate alarak, paydaşlar tarafından ihtiyaç duyulan bilgiyi esnek ve disiplinli bir formatta sunmayı hedefler.

Böylelikle kurumsal yönetim ve raporlama konusuna daha kapsayıcı yaklaşan entegre raporlama ilkeleri; kurumsal raporlama normu olarak dünyanın en yaygın ve en üst düşünce yapısına ulaşmayı hedeflemektedir.

Bu amacını gerçekleştirmek üzere, aşağıda yedi başlık altında açıklanan bu prensipler; bir entegre raporun hazırlanması ve sunumunda ayrı ayrı veya birlikte kullanılabilir. Örneğin, ekonomik, çevresel veya sosyal bir faaliyeti raporlamak isteyen bir yöneticinin; ‘kısa ve öz olma’ ilkesi ile ‘eksiksizlik’ ilkesi arasında hangisini tercih edeceği şirketin, sektörün veya bulunduğu ekonominin şartlarına bağlı olarak, vermesi gereken zor kararlar arasında yer alır.

Başlık ve içerikleri itibariyle, Muhasebenin Temel Kavram ve Politikaları ile uyumlu olduğu görülen bu ilkelerin, mantıksal kurgusu yine bağımsız denetçilerin aşina olduğu uluslararası finansal raporlama standartlarının özünü oluşturan ‘gerçeğe uygun değer’ yaklaşımından beslenmektedir.

ENTEGRE RAPORLAMA İLKELERİ

1.) STRATEJİK ODAK VE GELECEĞE YÖNELİM

Bir entegre rapor, kuruluşun stratejisi ve bunun, kuruluşun kısa, orta ve uzun vadede değer yaratma kabiliyetiyle ve sermaye öğelerini kullanımı ve etkileşimiyle nasıl bir ilgisi olduğu hakkında bilgi sağlamalıdır.

Bu Kılavuz İlkesinin uygulanışı, bir sonraki yazıda değineceğimiz 4E Strateji ve Kaynak Aktarımı ve 4G Genel Görünüş olarak adlandırılan İçerik Öğeleri ile sınırlı değildir. Başka içeriklerin seçilmesi ve sunulması için rehberlik eder ve aşağıdaki konuları içerebilir;

Kuruluşun pazardaki konumunu ve iş modelini etkileyen önemli risklerin, fırsatların ve bağımlılıkların vurgulanması,

Kurumsal yönetim sorumlularının aşağıdaki konular hakkındaki görüşleri:

1.2.1. Geçmiş ve gelecek performans arasındaki ilişki ve bu ilişkiyi değiştirebilecek faktörler,

1.2.2. Kuruluşun kısa, orta ve uzun vadedeki çıkarları arasında nasıl bir denge kurduğu,

1.2.3. Kuruluşun gelecekteki stratejik yönünü belirlerken geçmiş deneyimlerinden neler öğrendiği belirtilir.

1.3. Bir stratejik odak ve geleceğe yönelim belirlemek için, önemli öğelerinin[1] sürdürülen bulunabilirliğinin, kalitesinin ve satın alınabilirliğinin kuruluşun gelecekte stratejik hedeflerine laşma ve değer yaratma kabiliyetine nasıl katkıda bulunacağının net bir şekilde ortaya konması gerekir. 

Orijinali oldukça üst perdeden yazılmış bu paragrafı biraz yerelleştirmek gerekirse; Dipnotta verilen altı adet sermaye öğelerini her an hazır bir şekilde elde tutma isteğiyle ortaya çıkan maliyetin, bunların hazır olmaması tercihi sonucunda karşılaşılacak muhtemel zararla kıyaslanarak açıklanması gerekir.

2.) BİLGİLER ARASI BAĞLANTI

2.1. Bir entegre rapor, kuruluşun zaman içinde değer yaratma kabiliyetini etkileyen faktörlerin birleşimi, birbirleriyle olan ilişkileri ve aralarındaki bağımlıkların bütünsel bir resmini sunmalıdır.

2.2. Entegre düşünce[2], bir kuruluşun faaliyetlerine ne kadar fazla dahil edilirse, bilgiler arasındaki bağlantılar yönetim raporlamasına, analizlere ve karar verme sürecine ve dolayısıyla entegre rapora o kadar doğal bir şekilde aktarılır.

2.3. Bilgiler arası bağlantı için kullanılan başlıca biçimler aşağıdaki öğeler arasındaki bağlantıları içerir.

2.3.1. İçerik Öğeleri. Entegre rapor, İçerik Öğelerini bir bütün olarak kuruluşun faaliyetlerindeki dinamik ve sistemik etkileşimlerini yansıtan genel bir görüntüye bağlar. Örnek:

2.3.1.1. Mevcut kaynak aktarımı ve kuruluşun hedeflediği performansa ulaşmak için kaynakları nasıl birleştireceği veya başka yatırımlar yapıp yapmayacağı hakkında bir analiz,

2.3.1.2. Yeni risk ve fırsatlar belirlendiğinde ya da geçmişteki performans beklenen şekilde gerçekleşmediğinde, kuruluşun stratejisinin nasıl revize edileceğine ilişkin bilgiler,

2.3.1.3. Teknolojik değişimlerin hızındaki artış veya azalmalar, gelişen ve değişen toplumsal beklentiler ve gezegendeki kaynakların azalması gibi dış çevrede gerçekleşen değişimlerle kuruluşun stratejisinin ve iş modelinin ilişkilendirilmesi.

2.3.2. Dün, bugün ve yarın. Kuruluş tarafından geçmişten bugüne kadar olan dönemdeki faaliyetleri hakkında bir analiz yapılması bugünden yarına kadar olan dönemle ilgili rapor edilen verilerin akla yatkınlığını değerlendirmek için kullanışlı bilgiler sağlayabilir. Geçmişten bugüne kadar olan dönem hakkındaki açıklamalar ayrıca mevcut olanakların ve yönetim kalitesinin analiz edilmesinde de kullanışlı olabilir.

2.3.3. Sermaye öğeleri. Bu, sermaye öğeleri arasındaki bağımlılıklar ve ikame yeteneği ile bunların bulunabilirliğinin, kalitesinin ve satın alınabilirliğinin kuruluşun değer yaratma kabiliyetini nasıl etkilediğini kapsar.

2.3.4. Finansal bilgiler ve diğer bilgiler. Örneğin aşağıdaki kalemler üzerindeki yansımalar;

            2.3.4.1. Araştırma-geliştirme politikaları, teknoloji/bilgi birikimi veya insan kaynaklarına yapılan yatırımlar bakımından pazar payı veya beklenen gelir artışı,

            2.3.4.2. Çevre politikaları, enerji verimliliği, yerel toplumlarla işbirliği veya toplumsal sorunları aşmak için teknoloji kullanımı bakımından maliyetlerin dürüşülmesi veya yeni iş fırsatları,

            2.3.4.3. Uzun vadeli müşteri ilişkileri, müşteri memnuniyeti veya itibar bakımından gelir ve kar artışı.

2.3.5. Nicel ve nitel bilgiler. Bir entegre raporun, kuruluşun değer yaratma kabiliyetini doğru şekilde yansıtabilmesi için hem nicel hem de nitel bilgiler gereklidir. Çünkü bunlar birbirlerini tamamlamaktadır. Sayısal verilerin rapordaki açıklamaların bir parçası olarak dikkate alınması, raporun ifade gücünü artırır.

2.3.6. Yönetim bilgileri, yönetim kurulu bilgileri ve kuruluş dışından rapor edilen bilgiler. Örneğin, bir entegre raporda kullanılan nicel bilgilerin, kurumsal yönetim sorumluları tarafından kuruluş içinde kullanılan göstergelerle tutarlı olması önemlidir.

2.3.7. Entegre rapordaki bilgiler, kuruluşun diğer bildirimlerindeki bilgiler ve diğer kaynaklardan gelen bilgiler. Bunun için kuruluş tarafından yapılan tüm bildirimlerin tutarlı olması ve kuruluş tarafından sağlanan bilgilerin değerlendirmeler yapılırken diğer kaynaklardan gelen bilgilerden kopuk olarak değil, onlarla birlikte okunması gerekir.

2.4. Mantıklı bir yapıya sahip olması, iyi sunulması, net ifadelerle yazılması, anlaşılır ve mesleki jargon içermeyen dil kullanılması ve net bir şekilde betimlenen (ve bağlantı verilen) bölümler ve çapraz başvurular gibi etkili gezinme araçları kullanılması halinde bilgiler ararası bağlantılar ve bir entegre raporun genel anlamda kullanışlılığı daha da güçlenecektir. Bu bağlamda bilgiler açısından arama, erişim, birleştirme, bağlantı kurma, kişiselleştirme, tekrar kullanma veya analiz etme kabiliyetini artırmak için bilgi ve iletişim teknolojisi kullanılabilir.

3.) PAYDAŞLARLA İLİŞKİLER

3.1. Bir entegre rapor, kuruluşun temel paydaşlarıyla kurduğu ilişkilerin doğası ve kalitesi hakkında bilgi sağlamalı ve kuruluşun paydaşların meşru ihtiyaç ve isteklerini ne ölçüde anladığını, hesaba kattığını ve karşıladığını göstermelidir.

3.2. Bu kılavuz ilke, başlıca paydaşlarla olan ilişkinin önemini yansıtmaktadır. Değer, sadece bir kuruluş tarafından ya da kuruluş bünyesinde değil, kuruluşun diğer taraflarla olan ilişkileri yoluyla yaratılır. Bu ilke, bir entegre raporun tüm paydaşların bilgi ihtiyacını karşılamak zorunda olduğu manasına gelmez.

3.3. Paydaşlar, kuruluşun değer yaratma kabiliyetini etkileyen ekonomik, çevresel ve toplumsal sorunlar dahil olmak üzere, kendileri için önemli konular hakkında yararlı bilgiler sağlar. Bu bilgiler kuruluşa aşağıdaki konularda yardımcı olabilir.

            3.3.1. Paydaşların değer algısının ne olduğunu anlamak,

            3.3.2. Henüz yaygın olarak ilgi çekmeyen ancak önemi giderek artan trendleri belirlemek,

            3.3.3. Risk ve fırsatlar dahil olmak üzere maddi konuları belirlemek,

            3.3.4. Strateji geliştimek ve değerlendirmek,

            3.3.5. Riskleri yönetmek,

            3.3.6. Maddi konulara verilen stratejik ve açıklanabilir yanıtları da içeren faaliyetleri yürütmek.

3.4. Paydaşlarla işin günlük gidişatı içinde düzenli etkileşim kurulur (örneğin müşteriler ve tedarikçilerle her gün yapılan görüşmeler ya da stratejik planlama ve risk değerlendirmesinin bir parçası olarak sürekli etkileşim halinde bulunmak). Ayrıca, belirli bir amaç için de bu yapılabilir. Örneğin, bir fabrikanın genişletmesi planlanırken yerel toplumla etkileşim kurulması gibi.

Yapılan işe entegre düşünce ne kadar çok yerleştirilirse başlıca paydaşların, meşru ihtiyaç ve isteklerinin yapılan işin olağan bir parçası olarak görülme ihtimali o kadar artar.

3.5. Bir entegre rapor, başlıca paydaşların meşru ihtiyaç ve isteklerinin nasıl anlaşıldığını, dikkate alındığını ve alınan kararlar, yapılan işler, performans ve sürekli iletişim yoluyla nasıl karşılandığını açıklayarak, güven ve esneklik oluşturmada çok önemli rol oynayan şeffaflığı ve hesap verilebilirliği güçlendirir.

3.6. Hesap verilebilirlik, bir kuruluşun faaliyet çıktılarının etki ettiği sermaye öğelerini gözetme veya bilinçli kullanma yönetimi ve sorumluluğu kavramlarıyla yakından ilişkilidir. Sermaye öğeleri kuruluşa ait ise, yönetime ve kurumsal yönetim sorumlularına, kuruluşa karşı sahip oldukları yasal sorumluluklar yoluyla bir gözetme sorumluluğu yüklenir.

3.7. Sermaye öğeleri başka taraflara ait ise ya da bunların bir sahibi yoksa gözetme sorumluluğu kanun veya yönetmelikler (örneğin, sermaye öğelerinin sahipleriyle yapılan sözleşmeler, çalışma kanunları veya çevre koruma yönetmelikleri) yoluyla yüklenebilir. Yasal bir gözetim sorumluluğu yoksa, ilgili kuruluşu, gözetim sorumluluklarını kabul etmeye yönelik etik sorumluluğa sahip olabilir veya bunları kabul etmeyi seçebilir ve paydaşların beklentilerine göre bu sorumluluğu yerine getirir.

4.) ÖNEMLİLİK

4.1. Bir entegre rapor, kuruluşun kısa, orta ve uzun vadede değer yaratma kabiliyetini önemli ölçüde etkileyen konular hakkında bilgi vermelidir.

Önemlilik Belirleme Süreci

4.2. Bir entegre raporu hazırlama ve sunma amacıyla önemlilik belirleme sürecinde şunlar yapılır:

4.2.1. Entegre Raporlama Kılavuzu Bölüm 2B’de açıklanan değer yaratma sürecini etkileme kabiliyetine göre ilgili konuların belirlenmesi,

4.2.2. Değer yaratma süreci üzerindeki bilinen veya potansiyel etkilerine göre ilgili konuların öneminin değerlendirilmesi,

4.2.3. Göreli önem derecesine göre, konulara öncelik verilmesi,

4.2.4. Maddi konular hakkında açıklanacak bilgilerin belirlenmesi,

4.3. Bu süreç, riskler ve fırsatlar ile istenen ve istenmeyen performans veya beklentiler dahil olmak üzere hem pozitif hem de negatif konular için geçerlidir. Ayrıca finansal bilgiler ve diğer bilgiler için de geçerlidir. Bu konular, kuruluşun kendisi üzerinde doğrudan etki yaratabileceği gibi, başkalarına ait olan ya da başkalarının kullanımına sunulan sermaye öğelerini de etkileyebilir.

4.4. En yüksek etkiyi sağlaması bakımından önemlilik belirleme süreci, kuruluşun yönetim süreçlerine entegre edilir ve entegre raporun asıl amacını[3] karşılamasını sağlamak için finansal sermaye sağlayan taraflara ve diğer taraflarla düzenli etkileşim kurulmasını içerir.

İlgili Konuların Belirlenmesi

4.5. İlgili konular kuruluşun değer yaratma kabiliyetini etkilemiş ya da etkilemesi muhtemel olan konulardır. Bu, ilgili konuların kuruluşun stratejisi, kurumsal yönetimi, performansı veya beklentileri üzerindeki etkileri göz önünde bulundurarak belirlenir.

4.6. Normalde, değer yaratma ile ilgili olup kurumsal yönetim sorumluları ile yapılan toplantılarda tartışılan konular ilgili olarak kabul edilir. İlgili konuların belirlenmesinde başlıca paydaşların bakış açılarının ne olduğunu anlamak önemlidir.

4.7. Kısa vadede, çözülmesi nispeten kolay olan ancak kontrol altında tutulması halinde orta ve uzun vadede daha zararlı veya kontrol etmesi daha zor hale gelen konuların ilgili konular kapsamında ele alınması gerekir. Konular, kuruluşun bunları kontrol etmek istememesi veya bunları nasıl ele alacağını bilmemesi gibi bir nedenle hariç tutulamaz.

Önemin Değerlendirilmesi

4.8. Tüm ilgili konular önemli olarak kabul edilmez. Bir konunun entegre rapora dahil edilmesi için değer yaratma üzerindeki bilinen veya potansiyel etkisi bakımından yeterince önemli olması gerekir. Bunun için konunun etkisinin ne derece büyük olduğu ve gerçekleşip gerçekleşmeyeceği belirsizse meydana gelme olasılığı değerlendirilmelidir.

4.9. Büyüklük, konunun strateji, kurumsal yönetim, performans veya beklentiler üzerindeki etkisinin zaman içinde değer yaratma üzerinde önemli etki doğurma potansiyeli olup olmadığı değerlendirilerek belirlenir. Bu, konunun niteliğine bağlıdır ve bunun için çok iyi muhakeme edilmesi gerekir. Konular ayrı ayrı ya da bir bütün olarak önemli kabul edilebilir.

4.10. Bir konunun etkisinin büyüklüğünü değerlendirmek için etkinin nicel olarak değerlendirilmesi gerekmez. Konunun özelliklerine bağlı olarak nitel bir değerlendirme yeterli olabilir.

4.11. Kuruluş, etkinin büyüklüğünü değerlendirirken aşağıdaki noktaları dikkate alır:

            4.11.1. Nicel ve nitel faktörler,

            4.11.2. Finans, operasyon, strateji, itibar ve yönetmelik unsurlarına göre bakış açıları,

4.11.3. Etkinin yeri (iç ya da dış)

4.11.4. Zaman aralığı,

Önemli Konulara Öncelik Verilmesi

4.12. Önemli konuların hangileri olduğu belirlendikten sonra bunlar, büyüklüklerine göre öncelik sırasına konur. Bu, nasıl rapor edileceklerini belirlerken en önemli konulara odaklanmaya yardımcı olur.

Açıklanacak Bilgilerin Belirlenmesi

4.13. Maddi konular hakkında açıklanacak bilgileri belirlerken çok iyi muhakeme edilmesi gerekir. Bunun için hem iç hem dış bakış açılarından yararlanılır ve entegre raporun asıl amacını karşılayabilmesi için finansal sermaye sağlayan taraflarla ve diğer taraflarla düzenli etkileşim kurulması gerekir.

Raporlama Sınırı

4.14. Önemlilik belirleme sürecinin temel öğelerinden biri, raporlama sınırı kavramıdır. Bir entegre raporun sınırlarını belirlemenin iki unsuru vardır.

            4.14.1. Finansal raporlama yapan kuruluş (yani finansal raporlama amacıyla kullanılan sınır)

            4.14.2. Finansal raporlama yapan kuruluşun ötesinde, diğer kuruluşlara/paydaşlara atefedilebilen veya bunlarla ilişkilendirilebilen ve finansal raporlama yapan kuruluşun değer yaratma kabiliyetini önemli ölçüde etkileyen riskler, fırsatlar ve sonuçlar,

4.15. Finansal raporlama yapan kuruluşun, raporlama sınırının merkezinde olmasının nedeni:

4.15.1. Finansal sermaye sağlayan tarafların yatırım yaptığı ve dolayısıyla hakkında bilgi alması gereken alan, finansal raporlama yapan kuruluştur,

4.15.2. Finansal raporlama yapan kuruluşun kullanılması, mali durum raporlarındaki bilginin entegre rapordaki diğer bilgilerin ilişkilendirilebileceği bir bağlantı ya da başvuru noktası işlevi görmesini sağlar.

4.16. Yukarıdaki şekilde, raporlama sınırının belirlenmesinde dikkate alınan kuruluşlar/paydaşlar yer almaktadır.

Finansal Raporlama Yapan Kuruluş

4.17. Finansal raporlama yapan kuruluş; hangi bağlı kuruluşların, ortak girişimlerin veya iştiraklerin işlemlerinin ve ilgili olaylarının kuruluşun mali durum raporuna dahil edileceğini belirler. Finansal raporlama yapan kuruluş, kontrol veya önemli etki kavramlarına göre şekillenen finansal raporlama standartlarına göre belirlenir.

Riskler, Fırsatlar ve Sonuçlar

4.18. Raporlama sınırını belirlemenin ikinci unsuru, finansal raporlama yapan kuruluşun ötesinde diğer kuruluşlara/paydaşlara atfedilebilen veya bunlarla ilişkilendirilebilen ve finansal raporlama yapan kuruluşun değer yaratma kabiliyetini önemli ölçüde etkileyen risklerin, fırsatların ve sonuçların belirlenmesidir. Söz konusu diğer kuruluşlar/paydaşlar finansal raporlama açısından “ilgili taraflar” olabilir ancak normalde bunun ötesinde bir özelliğe sahiptir.

4.19. Finansal raporlama sınırının ötesine bakmanın amacı kuruluşun değer yaratma kabiliyetini maddi olarak etkileyen risklerin, fırsatların ve sonuçların belirlenmesidir. Raporlama sınırının bu parçasındaki kuruluşlar/paydaşların finansal raporlama yapan kuruluşla olan ilgileri kontrol veya önemli etki nedeniyle değil risklerin, fırsatların ve sonuçların niteliği ve yakınlığı nedeniyledir.

Örneğin, kuruluşun faaliyet gösterdiği sektördeki çalışma uygulamaları, kuruluşun değer yaratma kabiliyeti açısından maddi öneme sahipse bu unsurlar, tedarikçilerin çalışma uygulamalarıyla ilgili olduklarından entegre raporda yer alabilirler.

5.) KISA VE ÖZ OLMA

5.1. Bir entegre rapor, kısa ve öz olmalıdır.

5.2. Bir entegre raporda konuyla daha az ilgili bilgilerin getireceği karmaşıklık olmaksızın kuruluşun stratejisini, kurumsal yönetimini, performansını ve beklentilerini anlamak için yeterli bağlam sunulur.

5.3. Kuruluş, entegre raporunda kısa ve öz olma ile özellikle eksiksizlik ve karşılaştırılabilirlik gibi diğer Kılavuz İlkeler arasında denge kurmaya çalışır. Bir entegre raporun kısa ve öz olabilmesi için:

            5.3.1. Bir önceki madde olan ‘Önemlilik’ belirleme sürecinin uygulanması gerekir,

            5.3.2. Mantıklı bir yapının izlenmesi ve tekrarı sınırlamak için kendi içinde çapraz başvuru araçlarının kullanılması gerekir,

            5.3.3. Ayrıntılı bilgilerle, sık değişmeyen bilgilere (örneğin, bağlı kuruluşlar listesi) veya dış kaynaklara (örneğin, devlete ait bir web sitesinde gelecekte öngörülen ekonomik koşullar hakkında varsayımlar) için bağlantılar içerebilir,

            5.3.4. Kavramları net ve mümkün olduğunca az kelime kullanarak ifade etmesi gerekir,

5.3.5. Mesleki jargon veya çok teknik terminoloji yerine düz bir dil kullanılması tercih edilebilir.

5.3.6. Sıklıkla “basmakalıp” olarak nitelendirilen ve kuruluşa özgü olmayan çok genel konulardan kaçınılması gerekir.

6.) GÜVENİLİRLİK ve EKSİKSİZLİK

6.1. Bir entegre rapor, olumlu ya da olumsuz tüm maddi hususları dengeli ve maddi hata olmayacak bir şekilde içermelidir.

Güvenilirlik

6.2. Bilgilerin güvenilirliği sahip olduğu dengeye ve maddi hata içermemesine bağlıdır. Güvenilirlik (sıklıkla aslına sadık kalma olarak da adlandırılır) katı iç denetim ve raporlama sistemleri, paydaş katılımı, iç denetim veya benzeri fonksiyonlar ile kuruluş dışından bağımsız denetim gibi mekanizmalarla artırılır.

6.3. Kurumsal yönetim sorumluları, kuruluşun stratejisinin, kurumsal yönetiminin, performansının ve beklentilerinin zaman içinde değer yaratmayla nasıl sonuçlanacağını belirlemede nihai sorumluluğa sahiptir. Bunlar, süreçte aktif rol alan çalışanların belirlenmesi ve yönetilmesi dahil olmak üzere bir entegre raporun hazırlanması ve sunulması açısından etkili liderlik ve karar verme kabiliyetinin sergilenmesini sağlamaktan sorumludur.

6.4. Bir entegre rapor hazırlanırken, bir denetim düzeni oluşturulması üst düzey yönetime ve kurumsal yönetim sorumlularına raporu incelemede ve bilgilerin rapora dahil edilmeye yeterli ilgiye sahip olup olmadığını belirlemede yardımcı olur. Bazı durumlarda (örneğin, geleceğe yönelik bilgiler açısından) bir entegre raporun güvenilirliği sağlamak için kullanılan mekanizmaları açıklaması gerekebilir.

6.5. Önemli bilgilerin, güvenilir verilerle ortaya konulamaması halinde;

            i) atlanan bilgilerin niteliği gösterilmelidir,

            ii) bu bilgilerin neden atlandığı açıklanmalıdır,

            iii) veri olmaması halinde, bilgi almak için atılan adımları ve bunun için beklenen süreyi bildirmek gerekir.

Denge

6.6. Dengeli bir entegre raporda, bilgilerin seçiminde veya sunulmasında hiçbir şekilde önyargıya başvurulmaz. Rapordaki bilgiler olumlu ya da olumsuz algılama olasılığını değiştirecek şekilde bir yöne eğimli, ağırlıklı, vurgulu ya da vurgusuz, birleşik, kaymış veya başka şekilde manipule edilmiş olamaz.

6.7. Denge sağlamada kullanılan önemli yöntemler şunlardır;

6.7.1. Entegre rapora dayanarak yapılan değerlendirmeleri usulsüzce veya uygun olmayan şekilde etkileme ihtimali olmayan sunum formatlarının seçilmesi,

6.7.2. Sermaye öğelerindeki artış veya azalmalara, kuruluşun güçlü ve zayıf yönlerini, olumlu ve olumsuz performansa vb. eşit ağırlık verilmesi,

6.7.3. Daha önce bildirilen hedeflere, tahminlere, öngörülere ve beklentilere göre raporlama yapılması.

Maddi Hata İçermeme

6.8. Maddi hata içermeme demek, bilginin her açıdan tamamen kesin olması demek değildir. Şu anlama gelir;

            6.8.1. Rapordaki bilgilerin maddi açıdan yanıltıcı olma riskini kabul edilebilir düşük bir seviyeye indirmek için süreç ve denetimler uygulanmıştır,

            6.8.2. Tahmin içeren bilgilerin net bir şekilde bildirilmesi ve tahmin süreçlerinin özellikleri ve sınırlamalarının açıklanması sağlanmıştır.

Eksiksizlik

6.9. Eksiksiz bir raporda, hem pozitif hem negatif tüm gerekli bilgiler yer alır. Tüm gerekli bilgilerin belirlenmesini sağlamaya yardımcı olmak amacıyla aynı sektördeki kuruluşların hangi konular hakkında raporlama yaptığı göz önünde bulundurulur. Çünkü bir sektördeki belirli konular o sektördeki tüm kuruluşlar açısından gerekli olabilir.

6.10. Eksiksizliği belirlemede, açıklanan bilginin kapsamı ile spesifik veya kesinlik seviyesi dikkate alınır. Bunun için ayrıca her biri aşağıda açıklanmış olan maliyet/fayda, rekabet avantajı ve geleceğe yönelik bilgiler hakkındaki potansiyel endişeler de dikkate alınabilir.

Maliyet/Fayda

6.11. Bir entegre raporda yer verilen bilgiler, doğası gereği iş yönetiminin temelinde yer alır. Buna göre, bir konu, işi yönetmek açısından önemliyse konuyu uygun şekilde ele almak ve yönetmek için kritik bilgilerin edinilememesi bakımından maliyet bir faktör olarak düşünülmemelidir.

6.12. Bir kuruluş, bir entegre raporun asıl amacını karşılaması açısından gerekli bilgilerin kapsamını, özgüllük seviyesini ve kesinliğini belirlemede maliyet ve fayda değerlendirmesi yapabilir ancak önemli bir konu hakkında açıklama yaparken sadece maliyet temeline dayanmaktan kaçınmalıdır.

Rekabet Avantajı

6.13. Bir kuruluş, rekabet avantajı ile ilgili maddi konular (örneğin, kritik stratejiler) hakkındaki bilgileri rapora dahil etme sürecinde konunun özünü, rekabette önemli avantaj kaybına neden olabilecek spesifik bilgileri açığa çıkarmadan nasıl açıklayacağını göz önünde bulundurur. Kuruluş buna göre bir entegre raporda yer alan bilgilerden bir rakibinin ne tür bir kazanım sağlayacağını göz önünde bulundurur ve bunu entegre raporun amacını karşılaması ihtiyacına göre dengeler.

Geleceğe Yönelik Bilgiler

6.14. Bazı yargı bölgelerinde geleceğe yönelik belirli bilgiler, aşağıdaki örnek konular açısından yasalara ve yönetmeliklere tabi olabilir:

6.14.1. Yapılabilecek açıklama türleri,

6.14.2. Başarılabilirlik açısından belirsizliği vurgulamak için uyarı niteliğindeki açıklamaların gerekip gerekmediğini veya bunlara izin verilip verilmediği,

6.14.3. Bu bilgilerin kamuya açık şekilde güncelleme yükümlülüğü,

6.15. Geleceğe yönelik bilgiler doğası gereği geçmişe yönelik bilgilerden daha belirsizdir. Ancak belirsizlik, bu bilgileri hariç tutma açısından kendi içinde bir neden teşkil etmez.

7.) TUTARLILIK ve KARŞIlAŞTIRILABİLİRLİK

7.1. Bir entegre rapordaki bilgiler;

7.1.1. Zaman içinde tutarlı bir temele dayalı olarak,

7.1.2. Kuruluşun kendi zaman içinde değer yaratma kabiliyeti açısından, diğer kuruluşlarla karşılaştırılmasına olanak sağlayacak şekilde sunulmalıdır.

Tutarlılık

7.2. Rapordaki bilgilerin kalitesini artırmak için bir değişiklik gerekmedikçe raporlama ilkeleri birbirini takip eden dönemlerde tutarlı şekilde izlenmelidir. Buna, raporlama dönemleri içinde maddi önem sahibi olmaya devam etmeleri halinde aynı nicel bilgilerin rapor edilmesi dahildir.

Önemli bir değişiklik gerçekleştiğinde, kuruluş değişikliğin nedenini ve etkisini açıklar (ve uygulanabilir ve maddi açıdan önemliyse niceliğini bildirir).

Karşılaştırlabilirlik

7.3. Her kuruluş değer yaratırken kendine özgü bir yol izlediğinden, bir entegre rapordaki spesifik bilgilerin kuruluştan kuruluşa farklılık göstermesi gerekir. Bununla birlikte, tüm kuruluşlar için geçerli olan İçerik Öğeleri hakkındaki soruların yanıtlanması kuruluşlar arasında uygun bir karşılaştırılabilirlik seviyesi sağlamaya yardımcı olur.

7.4. Hem entegre raporun kendisinde hem de bağlantı verilen ayrıntılı bilgilerde karşılaştırılabilirliği güçlendirmede kullanılan güçlü araçlar şunları içerebilir:

            7.4.1. Sektörel veya bölgesel kıyas noktaları kullanmak,

            7.4.2. Bilgiyi oranlar kullanarak sunmak (örneğin, araştırma giderlerinin satışların yüzdesi olarak veya karbon yoğunluğu ölçümlerinin çıkış birimi başına emisyon değeri olarak sunulması,

7.4.3. Özellikle bağımsız bir kuruluş (örneğin, bir sektör organı) tarafından standartlaştırılmış tanımların zorunlu kılındığı durumlarda, benzer faaliyetler gösteren diğer kuruluşlar tarafından yaygın olarak kullanılan nicel göstergeler sunmak.

Ancak bu tür göstergeler kuruluşun karşılaştığı koşullarla ilgili olmadıkça ya da kuruluş tarafından kendi içinde kullanılmadıkça bir entegre rapora dahil edilmez.

Bir sonraki yazıda, Entegre Raporun İçerik Öğelerine değineceğiz.

@DursunAliYaz

[1] Sermaye Öğeleri altı adettir; Finansal Sermaye, Üretime Tahsis Edilmiş Duran Varlık Sermayesi (Manufactured Capital), Fikri Sermaye, İnsan Sermayesi, Sosyal ve İlişkisel Sermaye ve Doğal Sermaye.

[2] Entegre Düşünce: Bir kuruluşun çeşitli işletme ve fonksiyonel birimleri arasındaki ilişkileri ve kullandığı ya da etkilediği sermaye öğelerini aktif şekilde hesaba katmasıdır.

[3] Entegre Raporun Amacı; Finansal sermaye sağlayan taraflara bir kuruluşun zaman içinde nasıl değer yaratacağını açıklamaktır.

 

Sayfada yer alan bilgiler tavsiye niteliği taşımayıp yatırım danışmanlığı kapsamında değildir. Yatırımcı profilinize uymayabilir.

YORUMLAR (0)
:) :( ;) :D :O (6) (A) :'( :| :o) 8-) :-* (M)
YAZARIN DİĞER YAZILARITümünü Göster